ACININ RENGİ KARANLIĞA BENZİYOR ANNE

Artýk aynalara bakamaz oldum anne
Zamanýn yenilmiþliðinde
Bir mavi fiþek gözlerimin çeperi sönmüþ
Sakallarýmda beyaz bir kundaðýn rengi
Ve ben çok özledim çok özledim türkülü ninnilerini
Keþke keþke
Bir umudun kundaðýna sarsaydýn gençliðimi
Ýçimdeki mevsimler hep esmer
Bir geçse bir geçse fýrtýnalarým düþeceðim yollara
Düþeceðim de
Felek yakamý felek yakamý bir türlü býrakmýyor anne
Býrakmýyor be býrakmýyor anne


Aydýnlansýn diye beklerken her sabahý
Gecenin karanlýðýndan hep göz kýrpýyor hayat bana
Hadi diyorum
Hadi bunda da bir hayýr vardýr elbet
Oysa oysa ben
Deli çaðýmda deli taylar gibiydim anne
Ne kendime sýðardým
Nede bu metropol þehrin caddelerine
Þimdi’lerde þimdiler’de
Sol yanýmda faþist bir asiliðin yorgunluðu var
Ve kangýran bir yaranýn yare siteminde
Cümlelerimin cümlesi þiirlerime dolanýr durur anne
Efkarým kabarýr da kabarýr da
Önüme sabrým durur
Sabrým durur anne önüme sabrým durur



Hançerlerin kýnlarýna saklanmýþ
Yüzüme ’sen benim canýmsýn’ diyenler
Kirpiklerin arasýndan yüzüme tokat gibi çarparak
Ve sýrtýmý ay ýþýðýnda kanatarak gittiler
Canýmýn ýslak cansýzlýðý avucuma düþtü anne
Bacasý zoraki tüten
Satýlmýþ bir yalnýzlýðýn kýrgýnlýðýnda daðýlmýþým ben
Kaç sabahýn sürgününe attým kendimi kan ter içinde
Kaç daðýn karý eridi
Ve kaç yaðmurun suyunu içtim ah ederek
Baharlara sýrtýný dönmüþ
Küskün bir çýnar gibiyim anne
Ne yapraðým kalmýþ nede bedenimin gölgesi



Suskun dilimin sorgu odalarýnda
Hayata dair cevapsýz sorularýmý saklarým anne
Anlamak yetmeyince yutkunamam söz bitince
Öfkeden üstünü karalayasým gelir ömrümün anne
Keþke keþke bir yolu olsada
Bana anlattýðýn kýþ masallarýnda kalsaydýk hala
Ýçimdeki çocuðun kahpeliði öldürmeye gücü yetmiyor
Ve bu yüzden bu yüzden
Acýnýn rengi karanlýða benziyor anne
Ne yapsam da üstümden çýkmýyor lekesi
Çýkmýyor anne çýkmýyor



Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın: