KELİMESİZ ŞİİR

Hava soðuk
Ama insanýn iliklerine kadar iþleyen
Ateþler yanýyor
Yüreklerde...

Yürekler periþan
Üstü baþý yýrtýlmýþ
Yarým yamalak
Günler hüküm sürmekte...

Mutluluk
Göçmen kuþlarýn
Peþinden gitmiþ
Niyeti yok
Hüzün çiçeklerinin
Solmadýðý
Bu diyarlara dönmeye...

Kýyýlara vuruyor
Gemiler birer birer
Zalim kayalýklarýn
Keyfi yerinde...

Nasýl arsýz
Bir karanlýktýr bu
Kara bir sarmaþýk gibi
Durmadan
Büyümekte...

Ortalýk
Sus pus
Ýnsan sesleri duyulmaz olmuþ
Bu inatçý
Hazan mevsiminde...

Bir tek
Küçük bir çocuðun
Parçalanmýþ kalbinin
Saðýr edici
Gürültüsü duyuluyor
Yer ile Gök arasýnda...

Söyleyin
Þimdi ben
Bu kadar acý varken
Çaðýrsam
Hangi kelime gelir ki
Þiir olmaya...

Esra TÜRKER KONUK - KELÝMESÝZ ÞÝÝR - 17 Ocak- Ýkibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın: