ÖMÜR DEDİĞİN

Ö M Ü R D E D Ý Ð Ý N

(DOÐDUÐUN,DA EBE,NÝN TOKATLADIÐI POPONU ÖLDÜÐÜN,DE HOCA TAMPONLAR)
Ýnsan oðlu yeni doðduðunda Ebe poposuna tokatlar Bebeðin vücuduna can gelsin diye iþte o zaman bebek ilk aðlamayý öðrenir.Anne,kucaðýnda iken kokusunu allðýlar kendini güvende hiseder,Baba kucaðýnda sevildiðini anlar sahipli olduðunu öðrenir.Aile ortamýnda günler geçtikçe Bakmasýný,görmesini,Tnýmasýný,gülmesini öðrenir,onun için hayat mücadelesi ve yaþam savaþý baþlamýþtýr,ilk aðlamasýndan sonra geliþimi sýrasýnda Sürünme, emekleme,yürüme ve konuþmayý öðrenir Aile,sinin hayatýnda vazðeçilmez olduðunu hisetirmeye baþlamýþtýr,kendini kabul ettirme çabasý oluþur beyninde.Anne,den ayrý Baba,dan ayrý istek ve talepleri doðrultusunda Para ile tanýþýr para,nýn gücüne alýþýr,Kendine özðü yaþam tarzýna uyðun alýþ veriþ,ler yaparak kendi tarz,ýný oluþturur Hayat mücadelesi devam ederken Okul öðrencilik yýllarý baþlar,önce çizmeyi,yazmayý,okumayý Yaþamý bayunca kendisine lazým olacak tahsil,ini tamamlar.Aile bütçesine katkýda bulunmak ve kendi geleceðine dair Hayalleri ve umutlarý doðrultusunda iþ hayatýna ilk adýmýný atar Yaþamýmýz için gereksinim duyduðumuz her þeyin üretim,inden tüketimine kadar olan süreçin her kademesinde kendi alanýnda baþarýlý performans serðileyerek çalýþtýðý ve kendi özel hayatýný da birleþtirdiði bir insanla beraber eðrisi ile doðrusu ile çeþitli zorlu yollardan geçerek Aile, çocuk,Ev,Ocak derken birden çocukken çekindiðimiz bir resmimizle içinde bulunduðumuz hayatýn son anlarýnda aynalara bakmaya unuttuðumuz bu zaman diliminde simamýzýn ve fiziðimizin ne hale geldiðini Yaþamýmýz boyunca geçirdiðimiz bu yýllar içerisinde Bukalemum gibi renk,Doða gibi desen,Aðaç gibi þekil deðiþtirdiðimizi anlarýz Hayatýmýzýn bize baki olmadýðýný bizim bu dünyada misafir olduðumuzu bütün canlýlarýn ölümsüz olmadýðýný her canlýnýn kendine özðü biçilmiþ bir ömrü olduðunu idrak ederiz,Bu arada dünyada yaþamak için yaptýðýmýz mücadele,nin yanýnda Ahiret içinde dinimize uyðun ibadetimizi huzuru mahþere günahlarýmýzdan arýnmýþ olarak varabilmek için bilðimiz doðrultusunda ifa ederiz.Kýsaca özetleyecek olursak insan oðlu bir aðaca benzer,tohum topraða düþtüðü andan ihtibaren çimlenir yeþerir fidan olur aðaç olur meyvesini verir yýllarca doða þartlarýna yenilir kurur çürür taprak olur.Ýþte insan hayatýda böyle bir þey acýsýyla tatlýsýyla iyisiyle kötüsüyle bize biçilen ömrümüzün sonuna geliriz hani derler ya bahanesiz dost köyüne gidilmez iþte kimisi kazadan kimisi yangýndan kimisi selden kimisi hastalýktan kimisi hasetlikten kimiside fesatlýktan ölür ama ölümün en güzeli canýn yanmadan ruhunu teslim etmektir iþte Ömür dediðimiz þey Doðumla Ölüm arasýna sýkýþmýþ zaman dilimidir.Doðduðunda Ebe Popona Tokat Atar vücuduna Can gelir,Öldüðünde canýn Popondan Çýkar Hoca Baþka pisliklerin çýkmasýn diye popona Pamuk týkar.ÝÞTE BUDUR ÖMÜR DEDÝÐÝN.
16.01 2015
Zekeriya ÇAPANOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: