VURGUNUM
O dalgýn, þirin gözlerine vurgunum
Yüreðimi yakýp kavuran hasretten
Renga renk acýlarýn hengamesinde
Senli umutlarýn, mutluluðundayým
Her sabahýn parýldayan ýþýltýsý’nda
Her gecenin dolanan karanlýðý’nda
Gündüzlerin en uðultulu sessin’de
Senli düþlerle yýkanýyor yalnýzlýðým
Gönlümü kör ettiðim sevdanla
Örtüþemedim duvak, aynayla
Nail oldum odamda ki kokunla
Çerçeveler bir bir resmini gizler
Varayým dedim omman çölüne
Beyaz bir gül alsam þirin yarime
Varýp gitsem hint okyanusuna
Mor benekli hýrka çalsam beline
Elim deðermi, incecik zarif eline
Gönlüm þad olur, tatlý gülüþüne
Kim bilir düþler aynasýdýr belkide
Vurgunum sana ben delirircesine
Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Parlakyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.