AHMEDİMMM...GÖNÜL YARAM
15 ARALIK 2015
Tam bugun koptun canýmdan ciðer parem
ocaðým söndü acýnla
yüreðim yerle yeksan oldu
tam o an yerle gök birleþti de arasýnda kaldým
ezildim olamaz dedim
dedim ama oldu iþte...
hiç tanýmadým evlat acýna düçar oldum
14 yýllýk ömründen bir ömürlük bir acý kaldý yadigar ahmedim...
senin olmadýðýn bu þehirde kar yaðacak
sevinç çýðlýgýn olacak kulaklarýmda
yasasýn okullar tatil diyeceksin
mavi kýrmýzý ayakkabýlarýný basacaðým yüreðimin üstüne acým ezilsin diye
liseye yeni baslayan her simada ak yüzünü göreceðim
özledikçe süzülcek süzüldükçe sevinicem garip bir hal olacak bende
sanki bir deprem olmus
sanki bir kasýrga yýkmýs tüm sehri
sað kalan tek benimde burasý neresi ki dicem her sabah uyandðýmda
aynada her geçen gün acýnýn izlerini seveceðim senden yadigar diye
bu sehir hem bana hem acýma dar gelicek sanýrým
ahmedimin acýsý kaplamýþ her yeri
her yaðmur damlasýnda ahmedime aðlýyor yine gökyüzü diyeceðim
her güneþ açtýgýnda ahmedim güldü dicem
ahhh ahmedim ben bu sehri sensiz nasýl koycam bir yere
boðazdan þilepler sýzýcak usul usul ahmedime gidiyor dicem
martýlar avaz avaz çýðlýk atýcak ahmedim sesleniyo dicem
sokakta iki çocuk görsem ahmedimde böyleydi dicem
bilmiyorum ahmedim bu sehirde ben sensiz ne etcem....
yandým ahmedim yandýmmm.. yandým ki ne yandým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.