Uçmuþum düþüncelerimin
Everest tepesinden aþaðýya
Çakýlmadým ama topraða
Öyle hafif düþünmüþüm
Nisan yaðmurlarýnýn gökkuþaðý gibi
Anlýkmýþ sevinçlerim.
Balýk hafýzalýymýþ güzel beynim.
Unutmuþum kederlerimi.
Bir gülün ömrü kadarmýþ hayatým.
Kuþ beyinliyim ya ne kadar yaþadýðýmý anlamamýþým
Hoþ ne kadar yaþarsam da yaþayým
Kelebek kadar yaþadým sayarým.
Öfkelerimi kussam bir okyanus olur derim.
Orda boðulur giderim.
Ya bu düþünceler benim.
Býrakýnda böyle geniþ düþüneyim…
Neden bahsediyordum
Kayboldum gittim.
Kendimi unuttum…
Bir akþam vakti.
19-03-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.