Hak Kapısı

Diline yük
omuzlarýna aðýr geldiyse
aþk
yandým demeyeceksin

bu kapýda piþen de
yana yana gelen de bizdendi
giden de...

huzuruna çýkýp
secdede ölmek isteyen de
öldüm diyen de bizdendi...

Ataþýyla yanan da
minbere çýkan da
kelamýna agu katan da
bal katan da bizdendi.

ola ki
vah dersin
vah ki haline vah
ne yandým de
ne de yanarým de

haþa söz meclisten dýþarý
ben beni aþtým
sýðmam
dört duvar arasýna dersin

O vakit
altýndan iþlenmiþ kaftanýn
kibirdir

her sabah giyindiðin

sendeki güzel
sendeki benim
kaftandan ’ kefen ’ ola mý ki!

geldiðin gibi gideceðin aklýndan çýktý mý acep

karnýn tok
döþeðin sýcak
üç akçeye üç akçe ekler
dünya malýna meyledersin

içinden geçirir
kýrk yýllýk ibriðini
yenisine yeðlersin
ibrik saraydan gelse neye yarar

fakirin Zekariya sofrasýnda
altýnýn kýymeti yoktur bilmez misin
tas olsa neye yarar
kazan olsa neye yarar

deðil midir ki
bir taþ aþa
bir kuru döþeðe
iç çeker hayýflanýrsýn

O vakit
bunlarý mý ararsýn
hak kapýsýnda

posta çýksan
ne olur
çýkmasan ne olur

hu çekip
kimisi yandý kavruldu
divane oldu
makamýna erdi

kimisi de
yandýðýný sandý

sen ki!
dünyalýðýný yaparken
diline yük
omuzlarýna aðýr geldiyse
aþk
yandým demeyeceksin...
.
.
.
unutma?
hakka giden
yoldur
her gün yürüdüðün...

istesen de
istemesen de...

Sosyal Medyada Paylaşın: