soruyorlardý bana en tutuk günlerimde
hani aklýmdan neler geçiyordu benim
bilmek istiyorlardý belki hepsi
oysa geçen bir þey yoktu þuramdan
aksine hepsi içimden gelen bir þeydi.
gecemden tut uyandýðým ana kadar
akþam olup bitenler veya gelip de geçenler deðil
yerleþik bir aþk hakimdi yüreðime
iþte böyle baþlýyordu hikaye..
<---
---->
gülerken yüzüme sabahýn ilk tebessümüyle
seninle nasýl geçtiðini hiç anlayamadýðým
yepyeni bir günle tanýþýyordum her gün
perdemin yavaþ yavaþ açýlmasýyla
ve gün ýþýðýnýn gözlerime yazdýðý bu þiirle
hafif bir rüzgar eserdi çalan þarkýsýyla
uðultusunda dans eden güller ve
kýrmýzý yapraklar dalgalanýrdý yüreðimin gökyüzünde
gözyaþý vardý biraz, süslüyordu avuçlarýmý
adýný yazýyordu içine içine ellerimin
gece sayýkladýðým o gözlerine gün ýþýðýnda
bakýyorum sana uzun uzun dokunduðum saçlarýna
yeni yeni isimler buluyorum çiçekli bahçemden
ve her teline aþkla dokundurduðum rüzgar
nasýl da anlatýyordu þu özlemin esaretini
her an olsun bir telefon bekliyordum kalbinden
tik tak atan yüreðimin içinden giderken zaman
saklý bir saatti içimdeki sessizlik
her ne zaman içim burkulsa bir an
aþk diye seni gösteriyor, sende duruyordu gün
yollarýn ise hükmü hiç olmamýþtý lugatýmda
uzaklýk veya yakýnlýk çokça çaresizdi içimde
hani içtiðim þu enfes kahvenin kokusuyla
her sabah bir mesaj okurdum günaydýn diye
birgün iþte sana böyle cümleler kurabilmek için
hepsini güneþe ektim sessizce
dökülen her þey biçilen bir sevgiden ibaretti
aslýnda sen olmadan sana baktýðým bir aþk
ve hasret dolu sözlerimin gözleriydi hepsi
hani bir sabah söylemiþtim sana
adý sabah çiçekleriydi..
..
SABAH ÇÝÇEKLERÝ – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever