Heybemin gözlerinde yaþam yükü taþýrken Nerden çýktýn karþýma, hiç hesapta yoktun sen! Ruhumda sarpa saran aþk izini kaþýrken Çare olmak yerine saplanan bir oktun sen!
Buldun yaralý bir kalp hemen içeri daldýn Yemeni yaþayarak yýllarca orda kaldýn Ne deðiþti dünyamda çýkmaya karar aldýn Aðlayan yüreðimden damla damla aktýn sen!
Yalan mýydý sözlerin, “çok seviyorum” demen Nasýl da unutmuþsun verdiðin sözü hemen. Gitmek için kurmuþsun meðer kahpe bir dümen Surlarýný terk edip bir kaleyi yýktýn sen!
Dikenli tel mi çektin gönlümün arasýna “ Benimle olmaz dedin”, “bak baþýn çaresine” Hicran ile kanayan vuslatýn yarasýna Ayrýlýk hançerini ta sineme çaktýn sen!
Nazlanman uzun sürmez, bitecek bir gün sandým Çilem kör düðüm oldu açarken seni andým ilmek ilmek örerken ah çekip içten yandý m Attýðým her ilmekte kor ateþle yaktýn sen!
Kafkasi’nin kalmadý söylenecek son sözü Eðmez baþýný yere Mevla’ya dönük yüzü Ýstese de bir daha bakmaz ki sana gözü Çýkmadýn hiç karþýma hayatým da yoktun sen! Çattýn iki kaþýný ardým sýra baktýn sen!
Osman Onuktav Kafkasi
15/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.