bana müsaade
yabancýsýyým
sessizliðime hapsolmuþ tüm sesli harflerin
katili olduðum þiirlerime mezar olan kalemimin
ve üzerime battýkça doðmayan her güneþin yalancýsýyým artýk…
dilsizliðim dile gelmeyeli çok sus oldu
çok pus oldu adýmlarýmý sayamadýðým sensizliðim
yüzümü çeviremediðim her ayna
bir çatlak daha çizdi görmezliðimin gözlerine
saðýr oldu duymazlýðýmýn dibine gömdüðüm her çýðlýk
kendimce
sürgün ettim kendimi
çektiðim her nefeste
içime bir kurþun daha sýkan kokundan
gözlerine dalýp dalýp çýkamayan bakýþlarýmdan
ve rüzgara inat parmaklarýmýn arasýndan akan ýrmak boyu saçlarýndan
çok sevmiþtim seni
ve anlayamadýðým kadar kendime anlatmayý
ve inan ki
anlatamadým dönmeyiþine gidiþini
içimde adým adým büyüyen bir deliydim belki ayak uçlarýmda
duvarlarýmdan silinmeyi bekleyen tüm sessiz harflere sestim belki
bel ki de
ýlýk bir nefestim içimdeki bizi büyüten ninnilerde
sýrf solmasýn diye
sahilime vuran tüm mavileri toplardým gözlerinden
ve yine sus olurdum
gül kokulu teninde kimsesizliðime sessizce
ahh sevgili
hangi Tanrýçadan emanettir sana bu gülüþler
ve gamzelerinde her gece yýkandýðým bu düþler
eðer diyorum
eðer
bana bir hece gelebilseydin
bir satýr olabilseydin þiirlerime
ben her gece seni yazar
ve bir ömür boyu bize gelirdi her dize
dedim ya
çok sevmiþtim seni
neyse
yalnýzlýk beklemez
bana müsaade….
ilhanaþýcýocakikibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.