Nasýl oldu bilinmez þeytan libasýný giydim þaþtým Hak yol var iken eðri olan yola doðru kaçtým Sonra durdum þöyle bir etrafýma baktým Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Yürürken sanki yýkýlýrdý adýmlarýmda kaldýrým Söz söylerken sanki çakardý o an yýldýrým Saða sola bakar aptalca insanlarý ayýrýrdým Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Dilim sanki sokmuþtu eþek arýsý hep yakar yýkardý Beni karþýda görenler þaþkýnlýk içinde kaçardý Ben takmazsam þeytan beni koluna alýr takardý Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Ulaþýlmazdý sanki benim burasý þurasý orasý Dilimde eksik olmazdý gönül yýkma çabasý Bendim dünyanýn en akýlsýzý kabasý Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Gözümde hiç silinmezdi þeytanýn izleri Peþinde koþardým geceleri gündüzleri Gönlümde biriktirmezdim hiç sevgileri Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Bu âlemde benden baþkasýnýn yoktu sanki hevesi Þeytan beni alýr götürürdü bazen karanlýk her akþam gecesi Bazen küserdim kendime dünyaya biterdi gönlümün neþesi Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Bazen geceleri isterdim kendimi ben dövem Dövem de yedi sülaleme deðil þeytana sövem Bilmezdim ben artýk bu halimle nerelere gidem Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür
Kul Mehmet’im þeytana kandýn kanacaðýn kadar Hak yol döndün þimdi bu günahla ben nasýl yatar Çok þükür kalbim gönlüm hak yol için artýk atar Hak var iken ben þeytaný nasýl koluma takmýþým Uyandýrdý o an yüce Rahman yýktým þeytaný þükür Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.