MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BAŞLARA BELA BAŞLAR
Mustafa Yaralı

BAŞLARA BELA BAŞLAR


/Karanlýktaki renkler,aydýnlýk günü bekler/

Dün efendi bildiðim,bu günlerde kapkara,
Sahnedeki beyaz yüz,kulislerde maskara.
Gündemde kalmak için inanýlmaz rezâlet,
Adam diye sarýlýr yontulmadýk taþlara.

Hüneri aldatmaca,içi dýþýndan farklý.
Gösteriþi pek sever,övünmeye meraklý.
Yalakalýk içinde,birkaç sahte nezâket,
En samimi zamanda en çirkin yaný saklý.

Palavralar atmaya meydan öyle geniþ ki.
Alkýþlanan sözleri; dedim,dedi,demiþ ki.
Ýftiracý mantýkla akýl almaz rivâyet,
Sinir bozan davranýþ,peþ peþine çeliþki.

Birileri tepeden tetiðe dokunuyor.
Bir bakýþta niyeti yüzünden okunuyor.
Üç günlük saltanata âlet olmuþ siyâset,
Dev gölgeli cüceler orada oturuyor.

Ele telkin verirler,kendileri uymazlar.
Deveyi amuduyla yutar ama doymazlar.
Kokteyl,balo,parti,her gün türlü ziyafet;
Açlýktan sürünenin feryâdýný duymazlar.

Efendiden köleye,hiyerarþik buyruklar.
Gayet muntazam örter mâlum yeri kuyruklar.
Vicdanlarý özürlü,kataraktlý feraset,
Aptala cennet olmuþ, cehennemî ufuklar.

Duygu kemirgenleri saðlamdýrlar çeneye.
Alýn terine düþman,asalaktýr emeðe.
Vitrinleri büyülü,mutfaklarý necâset,
Yoksulu çaðýrýrlar böyle iðrenç yemeðe.

Kulak yýrtan þamata,ýþýk saçan neonlar.
Rengarenk þiþirilmiþ kendi gibi balonlar.
Siyaset tellalýna yaþam bundan ibaret,
Roma mýzý yakanlar bu serseri Nöron laf.

Piþkinliðine bakýn çiðlikte kalanlarýn.
Þöhretiyle þýmarýr ustaca yalanlarýn.
Kaza geliyor iþte, âkýbeti felâket,
Baþlarýný yemez mi,kaygýsýz adamlarýn.

Her türlü haksýz kazanç,liyâkatsiz kredi.
Öz kaynaðýn üstüne harâmiler türedi.
Kaba kuvvet,zorbalýk,bu ne hazin cesaret,
Düzenbazlar hileyle, yol koymadý denedi.

Ýblisler kapýsýný cinlere aralýyor.
Þer güçlerin kýlýcý, mâsumu yaralýyor.
Soysuz baþlarýn tacý,sindirilmiþ asâlet,
En kutsal deðerlere talepler daralýyor.

Hýrsýzlarýn elinde ölçülerle, tartýlar.
Onlarýn keyfincedir,eksilerle artýlar.
Baþlara belâ baþlar,baþ olursa nihayet,
Baþýmýza çökmez mi,örümcekli çatýlar.


Kirli emeller için insanlýk uyutulmuþ.
Sevgi,saygý merhamet,anlamý unutulmuþ.
Öz benliði katletmek, baðýþlanmaz cinayet,
Gâye olan varlýðýn,dallarý kurutulmuþ.

Karamsarlýk deðil bu,gerçeðin tâ kendisi.
Ne yazýk ki hayaldir,iyimserlerin sesi.
Aksini ispat etmek belki de bir kehânet,
Eyvâh ne hâle düþtü milletin efendisi.

Ýnsan gibi bakalým,adam gibi görelim.
Haklýlarýn hakkýný,gelin halka verelim.
Bu gün,yarýn,öbür gün,istiyorsak selâmet,
En samimi hislerle sevelim,sevilelim.

Bir yüzümüz aydýnlýk,diðer yaný karanlýk.
Makam,mevki saltanat,ömür bile bir anlýk.
Bu dünyada ne varsa,bize birer emânet,
Her þey gelip geçici,bâki olan insanlýk.

11.11.2000
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.