Ne okumuþ ne yazmýþým,
Yüzüm yazýya düþmeden!
Kendi kendimden bezmiþim
Sýzým yazýya düþmeden!
Zemherinin ardý bahar
Önceliðim vicdan ve ar.
Bunu bana öðreten var
Ýzim yazýya düþmeden!
Nedir diye sormuyordum.
Kafayý hiç yormuyordum.
Ben, kendimi görmüyordum
Gözüm yazýya düþmeden!
Gündüzler sanki geceydi,
Çözülmeyen bilmeceydi,
Söylenenler kaç heceydi?
Çözüm yazýya düþmeden!
Ben ne atamý bilirdim,
Ne de bu güne gelirdim,
Karanlýklarda kalýrdým,
Özüm yazýya düþmeden!
Okudum, kapýlar açtým.
Sanki faydasýz bir güçtüm,
Bana bilgiç, ele hiçtim.
Tezim yazýya düþmeden!
Topraðýma gül diktiler,
Gönlüme sevgi ektiler,
Dostlar kahrýmý çektiler,
Nazým yazýya düþmeden!
Damlaya bahir demezler,
Söz, aþka dair demezler,
Coþari, þair demezler,
Sözüm yazýya düþmeden!
Ýbrahim COÞAR