bilinçsizce özlemişim...

gözlerinin taa en dip köþelerini özlemiþim...
çektiðim kurak hasretlere inat,
içine içine inatla bakmayý,
çaðýl çaðýl akmayý,
huzurunda, huzurunla þýmarmayý özlemiþim...

hýçkýran yüreðine ve
çatallaþan sesine ýlýk bir su,
ürkek nefesine cesaret,
enkazýnýn dönemine uygun restoresi,
yýkýk þehrinin acý hikayesi olmayý özlemiþim...

sýð bir insan yalakalýðýyla,
kýzarmýþ benzin aptal masumluðuyla,
açlýða tok olan yoklukla,
sana sen için yalvarmayý özlemiþim...

yaðmur sonrasý egenin sönmez güneþi,
kurtlanmýþ teknenin umarsýz hali,
geç kalan kýþýn berduþluðu gibi,
sezonluk iþçilerin aylaklýðý gibi,
sevdanýn þuursuzca serseriliðini özlemiþim...

çalkalanan poyrazlý beynim,
çýðlýk çýðlýða öfkeli sessizliðim,
yarým ekmek arasý çaresizliðim,
istemsiz; zorunlu hizmet gayretim,
seninle paradoksal kavramlýlýðý özlemiþim...



Sosyal Medyada Paylaşın: