NEYLEYİM
Beyhudeymiþ güne çatýp haykýrmam
Gün bahara erdi sandým neyleyim
Boþu yere daha gönlü kandýrmam
Derdim dostun derdi sandým neyleyim
Ne sancýlar verdi bize yaradan
Haz etmedim bre böyle yaradan
Hak gönlümden yari söküp almadan
Onu bana verdi sandým neyleyim
Zora düþtüm gönül güller derince
Kolay sandým aþký bilmezden önce
Çölde iki damla yaðmur görünce
Tanrý göðü yardý sandým neyleyim
Söz hazýr olmuyor döksen kalemde
Ben sustum, gitti yar, koyup zulümde
Þu ölümlü yalan dünya alemde
Seven biri vardý sandým neyleyim
Ne bu halin mapus duvarý mýsýn
Çözemedim yoksa uçarý mýsýn
Ah be gönlüm sen ker mezarý mýsýn
Börtü böcek sardý sandým neyleyim
Bilemedim acep kimler veliydi
Alim sandýklarým hep zýr deliydi
Elimde kalan bir Dursun Ali’ydi
O da bana kardý sandým neyleyim
Dursun Ali SAÐLAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun Ali Sağlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.