BEYZA

/ BEYZA /
Kaç aþýðýn nefesine solu’dun
Kaç sabaha gömdün tüm karanlýðýný

Kaç somurt’gan ay ýþýðýna küfrederken
Kaç yýldýzý dansa kaldýrdýn eteklerinden

Kaç rüzgara emanet ettin kokunu
Kaç dudaða üfle’din ruhunu

Kaç mavi de aradýn kendini
Kaç okyanusta kirlettin tenini

Kaç masala inanmalýyým daha
Kaç hercai þehvet saklý zulan’da

Kaç gece daha gözlerinde kaybol’malýyým
Kaç mey sonunda kendimi bulmalýyým

Kaç mavi boncuk daðýttýn ruhsuzlara
Kaç seviyorum’un sonunda karýþtýn kayýplara

Kaç asuman döþünde kanat çýrptýn
Kaç yüreði týrnaðýn izin ile kanattýn

Kaç avucundan öptüðün dudak ,anadan üryan
Kaç zehri ölmeden zerk ettin damarlarýmdan

Kaç soluk ’nefes olmalý þimdi bana
Kaç ölümden sonra dirilmeli’im sana

Kaç yaþýmý ’yaþamadan kaldýr’malýyým rafa
Kaç sorgudan sonra anlarsýn ki ’Beyza

Kaç umudu daha gömmeli’im topraða
Kaç yürekten sonra anlarsýn ki ben Züleyha

Yol ben
Yolculuk benden içer de ise
Ç/engelle beni bir damla suyla

Sen sus
Ey iç sesim
Dilsiz dudaksýz sözler üstüne
Yemin olsun ki
Kalender bir seyyah misali
Gök kubbeden dirilsin nida

Zerreden
Küreye
Üç nokta düþsün hakkýma
Merhamete muhtaç olacak kadar
Aciz deðildi bu sevda

Ýfþa etsin kendini
Þafak vakti bir bülbül
Geç kaldýðýmý anlatsýn Ya Hû
Servilikler de kök salsýn ruhum
Dallarýna sen koy , ey - Lyre kuþu
Baki kalsýn
Bir derviþin mezar taþýnda Aþkla
/Mine Kuþ /
Sosyal Medyada Paylaşın: