Gözaklarýmda;
Kýyýp koparamadýðým papatyalar saklý
Solan gonca güller;
Dudak bükümlerimde
Yýkarým onlarý tuzlu sularýmla akþamüstüleri...
Hercai menekþelere hiç kýyamam
Gençliðim gelir aklýma
Kýr çiçekleri arasýnda çýkan
Yabancý otlar arasýnda koþarken,
Düþerdim,kaktüs çizerdi diz kapaklarýmý
O yüzden pencereme hep süs koyarým kaktüsü...
Baharlarým umut dolu çiçeklerle bezenirdi
Ýçimde kurutur kýþa saklardým
Meðer hepside hüzün çiçeðiymiþ
Ben kýyamadým koparmaya
Kimlerin parmak izleri kaldý..?
Kimlerin ayak izleri çiðnedi..?
Gelincikleri kimler küstürdü
Ay çiçeði baþýný güneþe dönmez oldu
Baharlar artýk o eski baharlar deðil...
Topraklar verimsiz...
Hep nadaslara býrakýlýyor...
Bahar yaðmurlarý
Islatmýyor bu þehri ve diðerlerini
Küresel ýsýnma var diyorlar
Yalan vallahi,mevsimleri küstürmüþ birileri
Sevgisizlik talan etmiþ bu þehri ve diðerlerini
Ýnsanlýk ölmüþ caddeler leþ kokuyor
Kalkmýyor cenazeleri...
ayþe yayman
20.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.