Maraz
Bir maraz tuttu geleli beni burda…
Yem oluyor burada kuzular hain kurda…
Ne bir çoban var sürüyü dolaþacak…
Ne de çoban köpeði kurtlara dalaþacak…
Bulmuþlar köpeksiz köy deðneksiz geziyorlar…
Güçlüye yaltaklanýp garibi eziyorlar…
Düzenin çarký derler bu kahpe düzensizliðe…
Nasýl göz yumar insan bu abuk densizliðe…
Yaradýlanýn en özeli insan denen mahlukat…
Nasýl böyle alçaklaþýr, böyle deðil hakikat…
Kapatmýþlar gözlerini yaradandan inen nura…
Kalpten ve gönülden uðramýþlar dumura…
Yeter artýk bu düþüklük birazda doðrul dikil…
Yaradýlandan, insaný seçmiþ Mevla vekil…
Hiç deðilse bu aþk için doðruluktan sapmayýn…
Býrakýn rezilliði yalanlara tapmayýn…
Yok öyle, bir abam var nerde olsa yatarým…
Beþ kuruþ fýrsat geçse üçü cebe atarým…
Kendinize gelin artýk vazgeçin bu adetten…
Sayýlýr, hak gözetmek en büyük ibadetten…
Ayýrýp damýtalým helali haram aþtan…
Gel yeniden herþeye baþlayalým silbaþtan…
Doðruluktur Hak yolu, arama baþka bir yön
At üstünden pisliði, titre ve kendine dön…
Mehmet SEVÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.