hayat kýsa gün kýsa
bir doðruldum yerimden
ben gideyim dedim
tuttu kolumdan
biraz daha kal lütfen!
kalmam acýr yüreðim kalýrsam
sonra daha çok artýracak diye korkarým
sineye çekiyorum yaþanan geçmiþ yýllarý
gitmem sancýlarýmý dindirir mi sanýyorsun?
belki (!) dindirir belki dindirmez
ben ayrýlýðý gönül haneme gizledim sadece !
þimdi o gülücükler yok
gamzelerimde sakladým gizledim tebessümlerimi
belki nazar deðer ,kem gözler nazar etmesin diye
oysaki gönlümüze ne kýþlar ,ne baharlar gelecekti
bilsen ah aþk , bilsen ah yar ,gülüþler hep bana gelince gülecekti.
oturdum kapý eþiðine
yazmýþ olduðum þiirlerden bir ara baþýmý kaldýrarak,
baþucumdaki titreyen
gaz lambasýndaki ýþýða kaydý gözlerim
birden yüreðimin hengamesi canlandý,
lambadan çýkan isin arasýnda!
bu aþk böyle is gibi olmamalýydý
dumaný böyle tütmemeliydi
bir alev gibi, tavana sinesiyle çýkmamalýydý
sadece usul usul geldin yüreðime
ben ayrýlýðý gönül haneme gizledim sadece !
durdum düþündüm
niye girdi dedim gönül penceremden
niye sardý ruhumun tütsülenen aþký derinliklerine
ikimizde savrulduk, yapraklarý savrulan iklimlerin
ay,ay döngü ,döngü geçiþleri ile
eðil gel kulaðýna fýsýldayayým dedim
ben ayrýlýðý gönül haneme gizledim sadece !
biliyormusun ?
ruhumun ne kadar hicrana ihtiyacý varsa
kalbimin de bir o kadar yenilmiþliðimin usu oldu
sessiz anlamlarýný yükledim gönlüme sadece
þimdi
sebebim yok
belki de derinden çok
bilmiyorum;
ben ayrýlýðý gönül haneme gizledim sadece !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.