MUMLAR SÖNÜYOR
Yalan dünyanýn yalanlarýna, yaðdý yaðmurlar
Yalandan açtý çiçekler, o nedenle kokmazlar
Kýrýlmýþ aynalar, olmuþ bin parça, yalan oldu görüntüler
Ýðneli fýçý sanki dünya, salladýkça kanatýyor
Yataklar çivili gibi, yollar karmaþýk
Hep mi bozuktu, dünyanýn düzeni?
Yeni mi bozuldu
Yýllar yormaz insaný, çamurlu yollar yorar
Ferahta deðil, darda öðrenir insan, çare bulmayý
Yalan söyleyen, yalan zanneder, her konuþaný
Bir defa inanýr, yalana kiþi
Bir defa ölür insan, deðil, iki
Mumlarýn hepsi söndü dünyada, kaldýk karanlýkta
Kýrýldý aynalar, görüntüler sahte oldu
Bin parça olan, geri gelmez eski haline
Sevgi ek gönüllere, gerçek yaðsýn yaðmurlar
Çiçeklerin renkleri güzel, kokularý gerçek olsun
Kin ekme ne olur, öfke biçersin
Yalan ekersen, yýlanlar boðar seni
Kimse kimseye etmez, bir þey
Ödemez, kimse kimsenin bedelini,
Benim boynumdaki ip, boðar beni
Adýmlarýna dikkat et yalan olmasýn
Yalan kaygandýr, ille de düþersin!
EMÝNNUR GÜLER ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.