SELAM YALNIZLIĞIM
Ben en çok, kendimle konuþtum
Laf lafý açýyor Ýnsan kendiyle konuþunca
En acýmasýz günahlarý kendime yükledim
Çarptým, çýkardým, böldüm ikiye
Bir yanýmý affetsin, diðer yaným diye
Ben en çok kendi koluma girip,
Kendimle dolaþtým
Yürüdükçe ayaðýma dolandý yollar
Hep içine dönme telaþýnda
Yol içinde pir olunur bilmez miyim?
Bilirim kanýn aðýzdaki tadýný
Giriþtiðim her kavgada yendim kendimi
Dilsizdim, kalbimle konuþtum
Düþerken vicdan uçurumundan
Acýmý bir ceylanýn gözlerinde gördüm
Siz zahmet etmeyin,
Ben kendimi yeterince kandýrdým
Bile bile yenildi aklým yüreðime
Tembihledim kýçýmý artýk gülmeyecek
Þu çokbilmiþ ulaþýlmaz hallerinize
Yollar yürüdüm gayem varmak özüme
Ýnsanlýðým da düþmedim acze
Sanmayýn hedefe vardým
Naz Makamýna Ermiþ Ehil deðilim
Ben hançerimi kendime sapladým
h/ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüseyin çelikten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.