Hem sokaklar hem de odam üþüyor bu gece Damarlarýmý iliklerimi kaplýyor bu ayaz nedense Bir kazak alýyor giyiyorum,sarsýn diyorum ruhumu güzelce Ellerimi ovuþturup koltuðumun altýna soksam da nafile Ne sobadaki odun,nede korlaþan kömür ýsýtmýyor yüreðimi Yokluðun,özlemin ve hasretin kaplýyor buz gibi bedenimi.
Elbet bu soðuk, bir sabah meltem esintisine bürünecek Ýçimdeki donan ümitler saçaklardaki buzlar gibi eriyecek Güneþ tebessüm edecek,yüreðimdeki pencereden usulca Ýþte o an tüm kasvet bitecek, güleceðim mahsunca Hayata dair beklentilerim,ümitlerim yeniden doðacak Üþüyen bedenimi,ruhumu sevgi dolu yüreðin ýsýtacak. Hsevin 09/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
haldun sevin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.