YOLUN AÇIK OLSUN

Oysa hayatýmýza bazý þeyleri sýðdýramamýþtýk,
Çekip giderken týka basa doldurmuþtuk valizimizi yetmemiþti.
Gök yüzü dar gelmiþ nefessiz kalmýþtýk,
Özlemiþtik,
Özlenmiþtik belkide,
Hep özlediðimizi bilirdik,
Kim özlerdiki bizi.
Yüreðimize ne çok þey koymuþtuk oysa,
Sýðanlar sýðmayanlar.
Sýðmaz dediðimiz o küçük yüreðe,
Bir hoþça kalý nasýl sýðdýrdýk,
Ýyi ki tanýmýþým seni mektubun son satýrýna düþen hoþça kal gibi,
Umut bu sevgili,
Yarýn gök yüzü yine mavi,
Güneþ yine doðudan doðacak.
Yine her sabah kokuna uyanacaðým,
Yine nar çiçeklerinde dudaklarýnýn kýrmýzýlýðýný,
Yine gelincik çiçeðinde boynunu öpeceðim.
Þimdi sen bir hoþça kal sýðdýrdýn ya gök yüzünü,
Artýk kuþlarýn olmayacak,
O sevdiðin sarýþýn esmer çocuklar,
Parklara koþmayacak.
Artýk sana gelen bir postacýdan mektup beklemiyeceksin,
Artýk senin için bahar bir mevsim olacak,
Asla bir Nisan olmayacak.
Bir þiir olacaksýn hayatýmda,
Her gün yeni baþtan yazýlan.
Kimselerin okumadýðý bilmediði,
Her mýsrasýna deli sevdam dediðim.
Þimdi git,
Uzak yollarda kýrlangýçlar arkadaþýn olsun,
Artýk git,
Yolun açýk olsun._____Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/11/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın: