Uyku Düzeni
Uykumdan Önce Katliamlar Ve Renkler Görüyorum.
Doðum Önce Renkli Oluyor Tabi Nefes Alma.
Dýþarda Bir Yerde Mutlu Ellerim Isýnmýyor
Mülteciysem donuyorum.Evim Varsa Barkým Satýlýyor..
Düþün içinden korkak Atlýyorum.Korkak Gözlerine bakýyorum
sýkýlmýþlýðýn rahat adýmlarýyla.üzerimize geliyorlar
eleþtirsel köklü halden anlamaz..
köklü ve halden anlamaz...
geliyorlar iþte ...
Ve eðer ben þehr-i öldürmüyorsam...
Bu Gözlerimde Yaþlarla
Bakýyorum Yanýyor...senin umursamayan ellerin
Evet ellerin umursanmýyor..
Baþkalarýnýn yanýnda sen olmadan..gömüyolar seni.
yokluðun yakmýyor..varlýðýn oysa ne zalim..
gece kokuyor yüzün..çunku geceleri kopuyorlar senden
sabahlarý kuruyan ellerinde yanýyorsun..
Denizlerde Tsunami..ülkelerde yalnýz
Bitkin sen hep þehir mitolojisinde basitleþen bitkiler gibi anlamsýzdýn
sen hep savaþ alanýnda cinayet.elleri baðlý idamdýn.
oysa o güneþ uzaktan arayan soran o ýþýk
yanýndayken büyük bi cehhennemdi..
sen sorulara ve atlýlara karþý çýkan endiþe
sen hüzünden doðan umut..adýna direnmek
yokluðunda bulmak için telaþ..
varlýðýnda kalamak için drençli yaðmur
ve korkak þemsiyeli adam..
kaldýrýmýn birinden koparýlmýþ þemsiyesiyle güvende...
o güvende...yalnýz uykulu
Gözlerine bakamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.