KOCAMAN
Uydurma; kral çýplak falan deðil
Haydi! Kendine gel haddini bil
Göremiyorsan tak bir gözlük
Kelimelerin yetmiyorsa al bir sözlük
Kral; saraylarda oturur Kehkeþan
Armut dibine düþer, yine de þan
Etrafýnda Ýki boynuzlu eþekler
Mor daðlarýn koyunlarý kuzularý meler
Bana ne; senin kaprislerinden ey gönül
Caným sýkýlýrsa sana uzatýrým dikenli bir gül
Kýrmýzý, sarý, yeþil, beyaz, siyah ne ararsan
Akýl mý kaldý bende, gerçek karabasan
Kýlýçlar çekilir; kelleler köþe bucak
Yardakçýlara açýlýr kocaman bir kucak
Sermaye nedir ki, çöplük dünya için
Basarlar paralý gece gündüz Allah için
Sýcak bir kýþ gününden sesleniyorum
Al benli kýnalý kuzularý sevmiyorum
Ýtirazlarý yok haksýzlýklara nedense
Zulmedenler çekmiþler iyi bir el ense
Canýn sað olsun be gülüm, inan yok bir þey
Kendi kendime takýlýrým iþte, tek baþýna birey
Dediler iðneyi batýr kendine çuvaldýzý baþkasýna
Hay aksi! Çuvaldýzý batýrdým kendime yanlýþlýkla
Günümü karartan buluta sesledim, git buralardan
Nanik yaptý güneþ bulutlarýn arkasýndan
Bir býçak saplandý sýrtýmýn tam ortasýndan
Kurtulamadým garip dünyanýn oltasýndan
Cengine cengâver eyledim, haller viran
Sürgüne gönderdim umutlarý, umutlar Fizan
Gel þimdi sen bunlara inanýyorsan inan
Saðlýk bizde zaten, baþkalarý delirmiþ akýldan
11.01.2016 – Ýzmir El Garip
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.