Anlatılmaz Bir Duygu İçindeyim

Anlatýlmaz bir duygu içindeyim
Hayatý unutmak istiyorum
Sevgiyi, aþký, duyguyu, nefreti,
Kini, iyiyi, güzeli, çirkini
Unutmak istiyorum
Seveni, sevileni, kadýný, erkeði
Yalnýzý ve yalnýzlýðý
Unutmak istiyorum
Ýþte öyle bir duygu içerisindeyim

Sanki ben yokmuþum bu dünyada
Hiç doðmamýþým gibi bir his var içimde
Sanki kainat yokmuþ yerinde
Belki Dünya dönmüyormuþ, döndüðü eksende
Gece ve gündüz olmuyormuþ
Hayat sanki taþlaþmýþ, taþ bile yokmuþ
Ne duygu varmýþ ne duygusuzluk
Tanrýlar bile yokmuþ yeryüzünde
Ýþte öyle bir tuhaflýk var içimde

Hayat, ne diye var oldun ki sen?
Solan bir yaprak, aðaran bir saç
Zamaný gelince mutlaka toprak olacaðým
Daha ne diye yaþýyorum þu evrende?
Basýyorum þu ölü dünya topraðýna
Anlatýlmaz bir tuhaflýk var içimde
Ne olduðunu, neden olduðunu bilmiyorum
Fakat ne olacaðýný hissediyorum
Kimseye söylemem, gizli tutuyorum
Namludan çýkan mermiden kolluyorum
Parçalanýr da meydana çýkar diye
Sonra mahcup olurum
Hiçbir þey söyleyemem sizlere
O zaman neye yararým ki ben
Ýþte öyle bir tuhaflýk içindeyim

Beni avutmuyor hiçbir þey
Herkesin derdi kendine de olsa
Herkesin derdi kendi sýrtýnda bile olsa
Sanki bütün dünyanýn dertlerini
Benim kalbime sokmuþlar
Sanki dertli olan bir tek benmiþim
Bu dünyada derman arayan
Saçma dizeler okutuyorum sizlere
Bana ister aptal, ister salak deyin
Böyle yazýyor, böyle hissediyorum kendimi
Bana ister cahil, ister akýlsýz deyin
Ýsterseniz beni çiðneyip de geçin
Kýzmam, darýlmam sizlere
Bana putperest de deseniz de
Ýþte öyle bir tuhaflýk var içimde

Selçuk Noyan Ataseven ++

28.10.1985 Pazartesi
Ýstanbul / Gül tepe

Selçuk Ataseven


Sosyal Medyada Paylaşın: