ANILOJİ

Dün gece ne içirdi bu dengesizler bana kafam hala Tusunami
Rüyamda bir de Cingöz Bedriye’yi gördüm Fredi Amca ne ki
Her sabah diyorum ulan Þüayip çek restini bu aleme kes merhabaný
Güzel de bir kýz bul sonra geç yanlarýndan esirge þu mahalleye selamýný
Neyse Veresiye Remzi þimdi beni gözler hay defteri kalýn kalýn düzülesi
Ýþtahým yok ama kendince doldurup dursun o yalan günah künyesini

Yakýþýklý bir güneþ vurmuþ avluma ateþli bir dilber öpüþü gibi
Ampuller sönecekmiþ sönsün be çok da mumumun ipindeydi
Sahi ya esmer bir kýz vardý Süslü Süleyman’ýn dün akþam kestiði
Bak þimdi anýmsadým hatun çay’a þekerini atmadan birden kalkýp gitmiþti
Bizim Süslü bir bahtý gülmedi her mevsim yitik bakýþlar bezgini 
Ama bayaðý iyi psikopattýr sözünde ekmek durur dilinde içli kederi

Eski zamanlardý kýyak maksatlý bi krem vermiþtim al suratýna sür diye
Kýzlar temiz delikanlý sever o sakal kýl tüy çýkýntýlarý da neyin nesi öyle
Bizim zevzek o gazla git sen boþalt tüpün içini tam kadro yay yüzüne
Ertesi gün ne göreyim çenesi rapsodi yanaklarý iri irinli sivilce
O eyleminden beri süslü kaldý adý hani jiletle kazýsan çýkaramazsýn
Derisi bir tuhaf o gün bugün desem de ben masumum inandýramazsýn

Garip yýllardý elimizde boy boy afiþ fýrça düþmüþtük bir gece yol’a
Ben yapýþtýrayým dedim sen de etrafý aman atmaca misali kolla
Yahu daha ilk duvarda peþimizde kanun lamba fýr fýr düdük sesi 
Meðer Süslü’yü gündüzden ihbar etmiþ çarþý karakola annesi
Yandýn oðlum Þüayip koþ koþ Süslü’nün dayýsý komiser o nasýlsa torpilli
Senin hayatýný bitirir bunlar bir davet yüzünden hop ana davadan içeri

Attým kendimi sokaða karþýmda kimi görsem iyi Egeli ’nin kendisi
Sýrtýnda çantasý ’sen var ya sen’ hesabý gülümsüyor gözleri
Sordum yolculuk ne tarafa gurbetse hemen aðlayalým þiir aðbi
Demez mi yok yok senin evin az berisine taþýndým sana ne ki
Ne zaman kurtulurum senden ey Þüayip’im milli felaketim
Dedim uyma Þüayip uyma malum kendileri ne söylese de yeri

Nereden niçin gelir þimdi bunlar baþýma hoþ bilinmez ama
Beni en fazla üzen kadýnlarýmý da özledim her neden her nasýlsa
Elimde deðil iþte güzel bir gülüþ ýlýk bir ses duymayayým
Þüayip dediler mi gömlek ceket o biçim rüzgara forayým
Yakýþýklý bir güneþ vurmuþ caddeye ateþli bir dilber öpüþü gibi
Ampuller sönecekmiþ sönsün be çok da mumumun ipindeydi






ÞÜAYÝP

Sosyal Medyada Paylaşın: