Ah be hayat Aþk mevsimi bitti
Þimdi aþkýn yerinde yeller esiyor.
Asi yüreklimin
Aþký beni çok yordu çok,
Öyle piþmaným ki be hayat
Ben yoruldum hayat gelme üstüme
Her rüzgar esintisinde
Yapraklar misali savrulup duruyorum
Hayat daha fazla gelme üstüme
Açtýrma bana þu suskun aðzýmý ne olur
Çok kýrgýným,bende seni kýrarým
Yaðan yaðmur bile buluþuyor toprakla
Ben ise yapayanlýz çaresiz kalýyorum
Ýþte bu yüzden,
Hayat sana kýrgýným,dargýným
Çekme beni sorguya
Çok kötü kýrarým seni.
Yaðan karlar bile toprakla buluþuyor
Ben neden sevdiðime gidemiyorum ?
Susma söyle hayat ne olur
Bak Kardelenler bile açtý boy verdi güneþe
Hercaisini bekliyor
Bir banamý bu kadar zalimmisin be hayat ?
Oysa tekbir dileðim,bir isteðim vardý
O/da Asi yüreklimin elini tutmak
Onuda çok gördün bana be hayat
Söyle ben sana ne yaptým ?
Turnalar misali göklerde gezdim
Bulutlara eþ oldum.
Çöller,karlý daðlar,derya denizler aþtým
Aþkýmý aradým bulutlara,yaðmurlara,þimþeklere sordum
Bu halime bulutlar bile aðladý.
Ah be hayat
Ben yine yalnýz,ben yine kimsesiz
Bu asi kýz onu bekliyor
Buðlanmýþ cam kenarýnda
Onun gelmesini bekliyor
Nerede benim hayal gözlüm ?
Bu gece yüreðimde kabus gibi acý var
Yüreðim aðlýyor,sevdam aðlýyor
Müzeyyen Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.