DÜŞMAN OLDU

DÜÞMAN OLDU

Benlikten ayrýlýnca, yalnýzlýða bulaþtým
Gurup, sürü topyekün öncüde düþman oldu
Derdi sevdim okþadým, ben benimle savaþtým
Eli býrak bendeki sancýda düþman oldu.

Bu fanide mezarý daha saðken eþince
Fincancýyý ürkütüp iþi zora koþunca
Zýrtapozluk pes edip ayaðýma düþünce
Þarap küpü, mezesi Hancýda düþman oldu.

Deve tüyü çoðunda düðümlendi geniz’e
Haram lokma dolunca, nur gelmedi beniz’e
Yetim hakký demiþtim, devlet denen denize
Vurguncusu alçaðý, yancýda düþman oldu.

Manasýna kafa yor hayatýna ser dedim
Ýlahi hikmetini kalp gözünle gör dedim
Lama gibi tükürme Allah adý var dedim
Üfürükçü, muskacý, cincide düþman oldu.

Din denilen insanýn refah düzeni bence
Lâkin gel haber anlat, baþka çalar kemençe
Bir garip bin camiden hayýrlýdýr deyince
Vakýf’ý, diyaneti, dincide düþman oldu.

Aþký gönül sazýma nota yapýp sakladým
Yürekten düþer diye ara sýra yokladým
Yarin kýnalý eli öpüp öpüp kokladým
Mücevheri altýný, incide düþman oldu

Çiftçi baba rahattýr, ol meydandan geçeli
Sevda meyhanesinde badesini içeli
Tek doðru yol bu deyip Hak yolunu seçeli
Nefreti hüner bilen kincide düþman oldu.

Ahmet çiftci


Sosyal Medyada Paylaşın: