El yazým ne kötüydü Ben ilkokula giderken Az dayak yemedim Öðretmenimden bu yüzden..
Ne haylazlýk yapardýk ortaokul zamanlarý Henüz ortada bilgisayar da yoktu Babamýn daktilosunda yazardým mektuplarý Ýlk sevgilimin bundan hiç haberi olmadý..
Lise zamanlarým, ilk dostluklarým Her gününü hala dün gibi hatýrlarým Ne kalýrsa insana hep liseden miras kalýyor Dostluklarýn en sahicileri orada yaþanýyor..
Üniversitede herkesi bir telaþ alýyor Kimi zengin çocuklarla rütbe atlýyor Kimi devlet bursuyla okumaya çalýþýyor Herkes arkadaþlýklarýn geçici olduðunu biliyor Ve ona göre yaþamayý öðreniyor..
Derken o gün geliyor, Mezuniyetin kutlanýyor, Herkes mutlu, herkes hüzünlü, Sabaha kadar içip eðleniyor..
Yaþ Yirmiikiye geliyor lakin Ýnsaný bir hüzün alýyor, En hakiki okula kayýt yaptýrýlýyor çünkü Hayat Okulunun birinci dersi Ýþte þimdi baþlýyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Balchk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.