bütün hüzünler
ýssýz cam
yansýtýyor sensizliði ruhuma
bakýp bakýp içli içli hislere
sarýlýyorum kabulsüzlüklere
gecenin ilk karanlýðý düþerken ruhuma
denk kalýyor kimsesizliðim zamana
mekanlarýn buðulanmýþ çiziklerinden
uykuya dalýyor korkularým
etme sevdiðim
uyan rüyalarýmda
aç o bakmaya doyamadýðým gözlerini
mor bir düþ gibi
sarmaladým bak göðsümde saçlarýnýn kokusunu
içime çektim hayallerimizi
benliðimde
hasretin titreyen o cevher gülüþü
yüreðim de
tatlý bir bakýþ güzel bir cümlesinin öðesi var
ah
cennetimin köþküne aldýðým ey peri....
yine uyandýramadým isyanlarýmý
kömür karasý saçlarýna ömür verdim
ýssýz gecelerde yolunu ýþýk bildim
nur yüzünle odamý aydýnlattým
sensiz
hüzün yansýmasýnýn perdelerini bile açmýyor
içselliðimin uyanma korkularý..
_ÝKÝGÖZÜM_