KİRPİĞİMDE YAŞIMSIN
Gam telinde hüsran çalar mýzrabým,
Aþkta sevgi sadakattir asalet…
Ham elinde yaralýyým harabým,
Gönlüm yorgun sevdam oldu hayalet…
Penceremde gün batýmý rengiyim,
Aþk yelinde güz yapraðý dengiyim,
Ben ben deðil ben sen deðil hangiyim?
Aklým çaldýn oldun bana felaket…
Bu sevdaya ben ömrümü ekenim,
Taht kurduðun gül bahçenim ülkenim,
Þimdi hoyrat dalgalarda yelkenim,
Aþk savruldu kimden hançer melanet…
Gözüm gördü gönlüm örttü gafýný,
Dert doldurdu ömrün bütün rafýný,
Dað kaldýrmaz ben kaldýrdým lafýný,
Bu acýlar nankörlüðe delalet…
Cantekin der; kirpiðimde yaþýmsýn,
Yitik sevdam sen belalý baþýmsýn,
Kefenimsin baþucumda taþýmsýn,
Azrail’den sen almýþsýn kefalet…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.