Zülfünde dökülür benim ahým Gece gündüz peþimde alma günahým Zaten sen gittin koptu eyvahým Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Aþkýmý gizledim cefandan söyleyemedim Aþkýmla bir ömür gülerim dedim bilemedim Bakýp ahu gözüne kalem kaþýna gülemedim Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Aþksýz kýlýfsýz gönül nasýl yaþar Seni vefasýzlýðýnla gören elbet þaþar Sanma yanýnda olanlar kalýr elbette kaçar Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Ýstedim olasýn gönlüme taze gelin Sevdim seni zahmetinle incindi belim Bana da uzanmadý ah o kýrýlasý elin Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Ýstedin gece gündüz yiyelim kaz Kaz yemeyince gece gündüz ettin naz Elimde vardý sana çaldýðým kýrýk saz Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Seni gönülden seven sandým yiðit Madem seninle ayrýldý yolumuz artýk git Yazýk oldu senin için harcadýðým emeðime Ýncinmiþ gönülde sevda arama
Kul Mehmet’im ne güzel çalar söyler ozan Gönüldeki güzelliklerini gönüllere odur yazan Niyeti bozuk olanlarýn ozandýr sözleri ile bozan Ýncinmiþ gönülde sevda arama Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.