sen gidersen
ruhumun ebedi zamaný gider
arsýz bir aldýrmazlýðýn karanlýðýna düþerim
günden güne sus pus olur cümlelerim
kurduðum hayallerimin çatýsý yýkýlýr
ve azaplar tütsülerim ruhuma
sen gidersen
düþüncelerimin bilinçaltý yok olur
yaralar açýlýr baðrýmda
yüreðim aðlarken
makaslar deðmez göz yaþlarýma
sen gidersen
gözlerimin nuru söner
krýstalleþir mavi hücrelerim
Benliðimde ki sevgi kývýlcýmlar yok olur
gidersen
dallarým kýrýlýr
yapraklarýmýn yaðmurlarý dökülür
yüzüm solar baþým öne eðilir
gidersen
ben dünyaya rest çekerim yenik sayarým kendimi kendime
sen gidersen
sensizliðin soðuk nefesinde yaþarým bitanem
_ÝKÝGÖZÜM_