Kimim kimsem yok benim tek tabanca bir çocuk Hava soðuk kar ve buz inanýn üþüyorum Pabuçlarým kýrk yama ne kazak var ne gocuk Hayat kaygan bir zemin durmadan düþüyorum
**** Caminin avlusunda bundan çok yýllar önce Yine böyle bir mevsim kar yaðmýþ ince ince Aðlamama uyanmýþ bizim müezzin amca Her aklýma gelende hayata küsüyorum
*** Bilmem hangi sebepten acaba nasýl niçin Yok mu oðlum diyorum kendime annen bacýn Neden hiç eksilmiyor gün be gün artar acýn Sordular mý elalem vallahi pusuyorum
*** Sahi söyleyin bana anneler nasýl kokar Nasýl sarar sarmalar babalar nasýl bakar Viraneler mekaným dam akar güneþ yakar Konuþmanýn karý yok sustukça susuyorum
*** Özlemek ne demektir ne içindir ki emek Anladým yok sevenim tek düþünenim demek Ne bayramlýðým oldu ne ütülü bir gömlek Kýzýnca bu þansýma öfkemi kusuyorum
**** Günü birlik yaþarým her virane adresim Aç kalsam hasta olsam kimseler duymaz sesim Gelecekten yanaysa yok umudum hevesim Bazen yeise düþüp kalayý basýyorum
* HASAN YILMAZ 07/01/2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.