Sessizdi sokak , sensiz di İstanbul ...

Sokaða sessizlik yansýmýþtý ,
Ne gelip-giden araçlar ,
Ne köþede bekleyen simitçi ,
Ne de durakta bekleyen insanlar ;
Sessizdi sokak , sensizdi Ýstanbul ...

Zemheride yaþanan belki bahardý ,
Çiseleyen yaðmur ise rüzgarda sýcacýktý ,
Lodosun sýcaklýðý sokaktaydý ama ,
Bedenimde ise sensizliðimin üþümesi ,
Sessizdi sokak , sensizdi Ýstanbul ...

Yol kenarýna park etmiþ arabalar ,
Otopark giriþinde sütçünün taze sebzeleri
Bidonlara süt doldurmasý , gelip alan insanlar ,
Adeta sessizliði körüklüyordu yaþam ,
Sessizdi sokak , sensizdi Ýstanbul ...

Bilmem kaç hafta oldu gideli ,
Ya da kaç pazar görmedim pazarda gül cemalini ,
Tabiiki unutmak ne mümkün yaþanmýþlýklarý ,
Ve giderken uzaktan uzaða bakýþýn ,
Sessizdi sokak , sensizdi Ýstanbul...

Akþamlarý loþ ýþýklarda aydýnlatmýyor ,
Sabahýn doðan güneþi ise hiç ýsýtmýyordu ,
Yýldýzlar adeta uzaktan bakýyordu özlemle ,
Hasretti sokak , buðulanan yüreðimdi ,
Sessizdi sokak , sensiz di Ýstanbul ...

Þiir Yürekli
08.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: