ÖZÜNÜ MECNUN BİL
Girilmez benlikle gönül evine
Nefsini ateþle yak da öyle gel
Dost istersen eðer can bülbülüne
Gülzar ol gülleri tak da öyle gel
Dostun cemalinde ara Mevlâ’yý
Arayýp da durma çölde Leylâ’yý
Göreyim der isen güneþi ay’ý
Bulut ol göklere çýk da öyle gel
Ne kul et kimseyi ne de efendin
Munis ol mecliste dinlensin pendin
Aramak istersen kendinde kendin
Mânâ deryasýna ak da öyle gel
Aþka düþenlerin hali pek yaman
Lâkin sýrrý bilen istemez aman
Yanmakta dilersen eðer ki derman
Gönül gözün ile bak da öyle gel
Bir gün bir hal olur kaftan biçilir
Ayrýlýk þerbeti o an içilir
Ýki kapýdan da aþkla geçilir
Gönül çilesini çek de öyle gel
Bom boþ yaþamanýn ne âlemi var
Dostta buldu Özay aþký aþikâr
Gönül dergâhýnda kýldýysan karar
Câný cânân için yak da öyle gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.