CAN VERME ARTIK
Hep gizli aðladým duymadýn beni.
Dertlerimle baþbaþa kalayým diye.
Ezdi yýllar beni gülmeyim diye.
Bir nehir misali aktý bu ömür.
*
Konmasýn bülbüller artýk güllere.
Can verme artýk biten ömüre.
Ecelin aklýna geldiði yerde.
Dokunda tenime uyandýr beni.
*
Bir lokma ekmeði seninle yeseydim.
Bazen aðlasam bazen gðlseydim.
Seni üzeceðime keþke ölseydim
Dokunda tenime uyandýr benÝ.
*
Bitti sayfalar tükendi ömür.
Karanlýk gecelerim ezdiler beni.
Beki bir köþeden çýkar dediler.
Ömrümü çaldý sensiz geceler.
*
Deðiþti yýllarým geçti mevsimler.
Bende kader dedim ayrýldý yollar.
Mutluluðu sende . kurdum hayaller.
Özleminle geçti aylar seneler.
*
Her geceme gül kokunu iþledim.
Umutlarla yollarýný bekledim.
Kahrolasý bu yalan dünyada.
Hiç kimseyi,senin kadar sevmedim.
-
Kamil KARAAÐAÇ 04/10/2015-41
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.