Okyanusların Aşkı
Çýldýran ruhumda dolanýr sýrlar,
Her dem baþka renge bulanýr sýrlar,
Kanlý gözyaþýmla ýslanýr sýrlar,
Bilmezsin cevrini sen kâbuslarýn.
Volkan ki zerredir, ulvi çilemden.
Depremler boþanýr, bela ülkemden.
Pervam yok, verdiðin uçsuz elemden.
Kýrdým camlarýný tüm fanuslarýn.
Kývýlcýmdan kaçan buzul özlerden,
Sevdayý gizleyen sürgün sözlerden,
Sildim izlerini vahþi yüzlerden,
Olmayan þerefin ve namuslarýn!
Vuslat ki bir hayal, hayal ki uzak…
Ümitsiz yüreðim ümide tutsak,
Kemiren sýrlarla buhranlara ak;
Anlarsýn aþkýný okyanuslarýn.
Ateþten mýsralar kaynar beynimde.
Ne çileler büyür sefil gölgemde?
Yolunun tozuyum, köhne âlemde.
Mevlana, Geylani ve Yunuslarýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.