Ben de İnsanım
Bütün hoþgörüyü benden bekleme,
Sakýn unutma ki ben de insaným.
Bilerek sýrtýma bir yük ekleme,
Çekemez o yükü, dayanmaz caným.
Ateþe atarak, seyrime bakma,
Benzin taþýyarak daha çok yakma,
Suyla bir olupta üstümden akma,
Buna dayanamaz yýkýlýr han’ým.
Halisane niyet enayilik mi?
Tuzak kurmak artýk bir yiðitlik mi?
Duygu sömürüsü bir iyilik mi?
Böyle olunca bak, titrer her yaným.
Bakýnca ortama þaþýrdým kaldým,
Her türlü ibretten dersimi aldým,
Bütün olanlarý Mevla’ya saldým,
Tükendi damardan çekildi kaným.
Ne yapayým diye gönlüme sordum,
Kendimi daðlara, taþlara vurdum,
Baktým insanlara hep Dertli yurdum,
Anlatacak bir tek kalmadý aným.
ERDEMLÝ-07 Ocak 2015 Perþembe
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.