Ýlk çaðlardan bu yana coþa taþa taþý kayayý seve okþaya pür neþe inermiþ ovaya alýn size cennet gibi bir yer dermiþ insanoðluna
Çocuklar yüzermiþ serin sularýnda salkým söðüt dallarýnýn ördeklerin arasýnda sevinçten çýðlýk çýðlýða yaz boyu doyasýya gün karasý çocuklar
Yýllar var ki deðiþmiþ iklim bozulmuþ denge çölü vahaya çeviren çayýn örtmüþler üstünü toprakla o da alýp masallarýný koynuna dalývermiþ bir uykuya
Göçmen kuþlar dahi küsmüþ deðiþtirmiþler göç güzergahlarýný ne göletler kalmýþ ne de her sokaða hayat veren þýrýl þýrýl akarsular deðirmenlerin ise sadece adlarý yadigar
Öyle bir gün gelmiþ ki dut aðaçlarýna týrmanmayý sularýn içinde oynamayý o caným alagöz baðlarýný güzelim bahçeleri unutmuþlar
Yediveren güllerini bile kulaktan kulaða duyan yeni nesil çocuklar sudan topraktan ýrak ucube devlere sýðýnýr olmuþlar
tly
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Bostancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.