Nikbin Ümitler Sağanağı
Çalsam tüm zillerini hanelerin usulca
Kapýlarýna gül tomurcuk býrakýp gitsem
Öykülerimi okusam beþikteki sabilere gülce
Pazardan dönen ninelerin çantalarýna seðirtsem
Sevgi olup yaðsam yetim kalbine yaðmur
Bir öksüzün oyuncaðý olsam, sýmsýký sarsa
Tuvalinde en kahverengi olsam da olur
Bahar’da yeþerecek istidadým varsa
Patlamayan bir bomba olup viranelerde
Tebessüm olsam gül çehrende yorgun yüz
Bir çiðnem lokma olsam açlýk kokan hanelerde
Haneler ki acý ve korku etmiþ temerküz
Ey siyah bugün neyin varsa yeise dair
Çaðýr tüm karanlýk tonlarýný renklerin
Yüzümüz yerdeyse ki bu zillet deðildir
Gerekirse üstüne barýþ yazalým tüm senklerin
Çünkü , kaçýþ yok, ümit pek, sevda ziyade
Sabýr sýr,dava kor, gönülde sürur
Bir gençlik ki heyula öfkesinden azade
Yarýn artýk , her hanede esmeli huzur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.