Süveydâ yine geldim aþýp karanlýklarý
Her acýnýn devâsý kendindedir diyerek
Söküp al benliðimden bu sessiz çýðlýklarý
Külümden doðmak için ölümü yenmem gerek
Hüzün kalbimde yama az mavi çokça sarý
Mâzi þahmaran düþlü sükûta ram engerek
Aç kapýný süveydâ donduruyor bu ayaz
Cemre bekliyordum ya kar yaðdý nisanýma
Ýdrâkim lal ve saðýr kalemimde imtiyaz
Yazacak hiçliðimi bandýrýp isyânýma
Kör ederken ruhlarý alev hâleli beyaz
Yalnýzca sen þahit ol imzasýz beyânýma
Bildiðin gibi deðil zaman çýlgýn süveydâ
Sevginin her tonunu kana boyadý vahþet
Birlik diye daðýldýk yok artýk ortak payda
Hissiyattan azloldu hâle duyulan dehþet
Mahþere mi kanýyor þafaða hasret þeydâ
Zulüm prim yaparken dokuz sütuna manþet
Süveydâ nasýl þeydir utanýp insanlýktan
Kendime kaçýyorum,’bu ne yaman çeliþki’
Kutsalken yanýmýzda iman hayat ve vatan
Þimdi satranç taþýnda zikzaklý bir iliþki
Karýþtý tüm kavramlar kahrý gittikçe artan
Bulur muyuz yeniden kaybettiðimiz erki
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.