Nasreddin Hoca evlenmiş...

Hoca da insandýr ya, güzellikte arar haz,
Fakat biraz fakirdir, görkemli eþ bulamaz.

Aradan kýrk yýl geçer, pek abartmak olmasýn....
Halk der ki; ‘’biz bulalým, Hoca yalnýz kalmasýn!’’

Hocayý everirler tam görücü usulü,
Gerdek gecesi Hoca kaldýrýr hemen tülü…

Aman! Bir de ne görsün, çirkin mi, çirkin eþi!
Ýrkilerek gözleri olur sanki faltaþý..!

Ertesi gün çarþýda görür biri Hocayý,
‘’De bakalým Nasreddin, nereyedir balayý?

Eþin çalýþkan mýdýr, koyun falan güder mi?
Dilediði her zaman baba‘evine gider mi?’’

Canýna tak etmiþtir sorular Nasreddin‘in,
Sýnýrýný aþmýþtýr soru soran haddinin…

Adama der, ’’sorduðun, yerin dibine batsýn!
Bana görünmesin de, kime giderse gitsin!’’

Kederli©Almanya, 12.11.2007/07.01.2016
Uyarý: ‘‘Kederli‘‘ mahlasý ile yazýlan tüm þiir, makâle ve hikâyelerin her hakký mahfuzdur!

Sosyal Medyada Paylaşın: