Herkes Allaha Muhtaç
Ýyilik yaptým denize attým.
Denize atmadan önce çok rahattým.
Attýðým iyilikleri balýklar yediler.
Benim attýðýmý bilmediler.
Aslýnda atan ben deðildim Allahtý
Havaydý suydu tobraktý tohumdu
Yetiþti buðday oldu
Fýrýna gitti ekmek oldu
Ben onu bulmadým
Geldi o beni buldu
Arayan bulurmuþ
Arayýn bulun
Verin mutlu olun
Siz bulmasanýzda o sizi bulur
Ecel gelmeden
Siz gidin o size gelmeden
Fakire yardým edin
Onun haberi olmadan
Siz yardým etmiyorsunuz
Allah ediyor ama çoðu kuldan biliyor
Veren kibirleniyor
Verdim diye böbürleniyor
Ýyilikte israf bu olsa gerek
Kalb kýrýyor bilmeyerek
Verirsen inciterek
Bu aynen vermemek gibidir.
Dün çok acýktým
Çarþýya çýktým
Çorbacýdan çorba alacaktým.
Daha çorbacýya varmadan,
Gördüm bir bayan.
Çöplükten yemek topluyordu.
Onu görünce miðdeme bir þeyler oldu.
Dedim çorbacýya gidelim!
Ama lisanýmý anlamýyordu.
Hiç bir þey yapamadan,
Döndüm geriye.
Bende iz býrakan kadýn.
O býraktýðý iz daha onurluydu.
Bir çoðu açlýktan dilenirken,
O onurluydu dilenmiyordu.
Yanarým yanarým.
Hiç bir þey yapamadýðýma yanarým
Þehrin göbeðinde.
istanbulda deðilde.
Ankara saray deðilde.
Anadoluda Aksarayda.
Yaþanýrken bunlar,
Ankarada sarayda.
Toplanýr zenginler.
Atýlýr bol bol nutuklar.
Asgari ücrete zam yapmýþtýrlar.
Ardýndan her þeye zam yaparak.
Verdiklerini geri alýrlar
Kim düþünür çöplükten,
Yemek toplayan kadýný
Bilmezler bile adýný
Onun adý mülteci
Durumu acayip ve feci
Yardým edeni yok
Çünkü kimsenin ondan çýkarý yok
Ýyilikler bile çýkar için yapýlýrken.
Yerin altý yerin üstünden daha hoþtu.
Çünkü orda çýkar yoktu
Eceli gelen eþit þekilde topraða koþtu
Furkan Evren Nezir
07 01 2016
Aksaray
Sosyal Medyada Paylaşın:
Furkan Evren Nezir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.