Siyah Gözlü Çocuk

yaðmur dokunduðu yeri yakýyordu
ýþýk uçlarýnýn ayrýlýklara gülümsediði
ve ýslaklýðýn buharlaþarak bir boþluða sürüldüðü
sonra alnýmý parmaklarýnla soðuttum
üþüdüðünü düþünerek sevgimi verdim kalan zamana

al dedim siyah gözlü çocuk
al bu dünya bütün mutluluklarýyla senin olsun
gözlerin yanýlgýlar içinde kývranýrken
acýlarýn gerçek olduðuna inanmýyordun

fakat ben sana güzel günler gösteremem
ýþýltýlar kendi kalbiyle soður
kaybeder kazanýrsýn dünya bu
aynalara gülümsemek bile güzeldir bazen

gerilir göðsümüz o en içten
o en ince ve sonsuz
dokunur kalýrýz birbirimize
aðlasak yollar uzaklaþýr
biz bize uyanýrýz beraber

seni kalan yýllara emanet ediyorum
kavuþmaya çabalayan yüreðinin ince sesine dökül
omuzlarým yeniden seni kucaklamaya meraklý
heyecan içinde bekliyor olacak.




Sosyal Medyada Paylaşın: