Görenler zannedecek sanki ona düþmansýn Aðzýndan çýkanlarý kulaklarýn duymuyor Bu kadar sevdiðine belli ki çok piþmansýn Dilin kýlýçtan keskin kin nefrete doymuyor
Her gün peþinden koþup gönlünü çalmadýn mý Resimlere sarýlýp uykuya dalmadýn mý Düþlerine gelince hiç mesut olmadýn mý Bir gün dedi mi sana genlerimiz uymuyor
Sevdana sahip çýkýp baðrýna basmadý mý Gurur ile mantýðý duvara asmadý mý Kes dedin eþten dosttan selamý kesmedi mi Kim demiþ ki o seni yâr yerine koymuyor
Ay ýþýðý altýnda dizinde yatmadýn mý Huzur denen duyguyu onunla tatmadýn mý Bile bile sen onu ateþe atmadýn mý Oysa senin saçýnýn bir teline kýymýyor
Kýrk yýl sonra bulmuþum derken gönül eþini Her gün karartýyorsun gönlünün güneþini Piþmansan eðer aþktan býrak gitsin peþini Sen aktini bozsan da o sözünden caymýyor
Farz et ki bir SAMYELÝ esmiþti baþýnýzda Güzünüzde bahardý yazýnýz kýþ’ýnýzda Yaradan’a ayandýr içiniz dýþýnýzda Mevlam bile sevmeyi günahýndan saymýyor
S.SAMYELÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.