ÖYLE GEL

ÖYLE GEL

Yüreðimi açtýysam yolgeçen haný deðil
Önce dili sohbete kurda öyle gel bana
Dost, bir sözcük olsa da basit bir konu deðil
Fýtrat’ýn mahzenine gir de öyle gel bana

Zahir yalancýsýna batýnýndan dayanýp
Gafletin can alýcý uykusundan uyanýp
Girdabýn çemberinde, türlü kapta boyanýp
Feleðe bilmeceni sor da öyle gel bana

Yar deyince sineye yanan közleri sürüp
Bencilliði eneyip gülünden diken derip
Aþk denilen ecele günde yüz bin can verip
Ölüme yumruðunu vur da öyle gel bana

Kavli karar adam ol, durduðun her durakta
Takýndýðýn hicabýn kaybolmasýn merakta
Ýki damla yaþ için mýzmýzlýðý býrak ta
Çilelerde sefaný sür de öyle gel bana

Rahata zehir döküp hasret denen yokuþta
Cana kýnalar sürüp soldurduðun bakýþta
Demli çayýn baþýnda her sigara yakýþta
Bir hayalde bin serap gör de öyle gel bana

Çiftçi baba kanadý kýrýlalý uçmuyor
Muhannetin elinden damla olsa içmiyor
Dost kervaný burasý, hesap kitap geçmiyor
Kâr zarar defterini dür de öyle gel bana

Ahmet Çiftçi

Sosyal Medyada Paylaşın: