YOKLUĞUNUN ŞEHRİNDE BAŞLAYAN BİR PAZAR
ASARI
YOKLUĞUNUN ŞEHRİNDE BAŞLAYAN BİR PAZAR
Pazar pazar derbeder bir seyyah gibi düþtüm yollara
Yalnýzým sokaklarýn kuru soðuk yalnýzlýðýnda
Güneþ açtý þehrin üstünde sabahýn ayazýna
Buram buram ýslatan çiðler içinde
Ellerim de buz tutmuþ hislerim gibi
Olmayacak bir þarký var dilimde
Gariptir kalkalý beri geliyor dudaklarýma
Sensizliði sonuna kadar söylüyor zihnim gibi
Yerler buz tutmuþ kayýyorum ara ara
Kayganlýk þimdilerde içimde
Düþüyorum sürekli derinlere
Kalçamýn üstüne kafamýn üstüne
Ve yokluðunun üstüne...
Sormasýnlar beni bu aðzý küf tutmuþ insanlar
Yormasýnlar saatlerimin zamansýz akrebini
Aðýr aðýr sindireyim yavaþ yavaþ
Bilmesinler bulmasýnlar beni bu kanunsuz çölde
Anlamasýnlar okumasýnlar kýrýþýk günlüðümü
Ýstemediðim kaktüs bedenler
Bitmesinler burnumun dibinde
Aþk benim sermayem...
Yürek benim yüreðim...
Terkedilen beden benim...
Sen sevdiðimsin...
Ey nazlý kelebek...
Eðrelti otlarý varsýn bilmesin...
Yarimsin...
Döneceksin bu kuru ayazdan
Ýçimdeki sýcak ateþlere
Þöminemin ateþi sensin
Bu kýþ bitecek elbet
Sonu olmayan son Bahar
Elbet gelecek gönlümüze
Isýnacaðýz yüreðimizin en sevdalý yazýnda
Umut var ümit var
Bak gökyüzü hala mavi
Gözlerin gibi...
Daha bitmedi...
AYHAN SARI
03.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.