Hangi yürek/ Hangi gönül/ Kaldýrabilir bu basiretsizliði Ölüyorlar evet/ Çivi gibi çarparak surata Ten ayinlerinde gölgesi Küçük çocuk/ Büyük adam/ Hisli kadýn/
Kimliksiz sahile vuruþlar Eskiden balýklardý yakamoz Çýrpýnýrdý gözleri/sözleri/yüzleri Sevme kavgalarý çýkaranlar Dudu þimdi dillerinde…
Kirli bir mendilin þakaklarýnda ölüm Mintanýnda kýyam duasý/ Yaban bir ülkenin Zaman kýyýlarýnda Tutuþmadan Bakýþlarý…
Ýnsanlýðý söktüler; Kaldýrýmlarý/evleri/sokaklarý Bir kayboluþ kendi ikliminde
Tabut çocuklar! Al yazmalarda Vicdan nerde/ Kör kuyularda…
Ve yoksa ekmeðimiz Sütümüzden baþka ayran Çivit mavisi gökyüzü yoksa
“Ve balonlar/ Gökkuþaðý makamýndan…”
Bir karede çýrpýnýyor çocuk nazlarý Anne feryatlarý/
Ýki dirhem bakýþa teyellendi yüreðim Can sahilinde çocuk gülüþlerine
Cesetleri donmadan önce Tüm çocuklar melektir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.